معرفی همایش :
طراحی مد و لباس- با دربرداشتن مفهومی جامعه شناختی- محصول دوران انقلاب صنعتی است که با چرخ-های خیاطی و ماشین های دوزندگی مدرن ظهور یافت و سریعاً در فرهنگ جوامع بسط پیدا نمود. چنانکه در بازه زمانی کوتاهی به نیازی نه تنها فرهنگی بلکه اجتماعی بدل شد و به هویت فردی بسنده نگردید، بلکه به صورت چالشی اجتماعی طرح یافت. در ایران معاصر نیز پس از انقلاب 1357 و بنیان نهاده شدن نظام جمهوری اسلامی، مسئله مد به ویژه در حوزه پوشش اجتماعی زنان که همراه با پیچیدگی های خاص است، در مرکز گفتمان فرهنگی قرار گرفت.
لیکن آنچه تا به امروز، همانند خلأیی عظیم میان دانشگاه های دربردارنده رشته طراحی پارچه و لباس، کارگروه مد و لباس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت میراث فرهنگی و گردشگری و تمامی نهادهای نظارتی و وزارتی مرتبط احساس گردید؛ عدم توجه به مسئله تزیینات و فعالان و شاغلان وابسته بدانها در این عرصه است. چندانکه تمرکز بر نقش و رسالت پربار نمودن آنها به عنوان بستری برای جهت دهی به هویت ایرانی- اسلامی در پوشش و مدیریت فرآیند مد و لباس در سطح ملی می تواند بسیار حائز اهمیت باشد. زیرا هرگونه واکاوی از وجوه متعدد در میزان اثربخشی فعالیت های چنین حوزه ای به ویژه بر محوریت عفاف و حجاب و ارائه راهکارها و سیاست های خاص جهت ارتقاء و پیشبرد آنها نمی تواند در خلأ و بدون اهتمام به مطالعه نظام مند صورت گیرد. بنابراین 'اولین همایش زبان تزیین در طراحی مد و لباس' شکل گرفت تا بر مدون سازی آموزش های سنتی، غنی سازی منابع مکتوب و نیز پربار نمودن فعالیت های بینارشته ای در باب فرهنگ زینتی مد و لباس به ویژه در راستای پوشش ایرانیان مددرسان باشد. عرصه ای که علیرغم تکاپو در بازار اقتصاد هنر، امید می رود تا مسئولان ذیربط بیش از پیش توجه بدان نشان داده و از دید پژوهشگران و علاقمندان به مواریث هنری کشورمان هم مورد خوانش های جذاب قرار گیرند.
